De beide DSGteams begonnen dit jaar hoopvol. Ons eerste versloeg in een obscure horecagelegenheid in Groenlo de gelijknamige schaakclub met 4½ - 1½
Het tweede deed zeer goeie zaken door met 4 – 2 van Zevenaar 3 te winnen en ziet zich nu op een tweede plaats staan.
Uitslagen klasse 3D
Ons Genoegen 2 – Eerbeek : 3 - 3
Schaakstad 5 – WDC 2: 4 - 2
Pallas 4 – Kameleon 1: 4½ - 1½
DSG 2 – Zevenaar 3: 4 - 2
Uitslagen klasse 3G
Kameleon 2 - Aalten 2 - 4
Rokade 2 - Doetinchem 2 1½ - 4½
Groenlo - Doesborgh1 1½ - 4½
Gendringen - Velp 2 4½ - 1½
De stand in klasse 3D na ronde 4:
Klasse 3D Mp Bp
1. Pallas 4 8 18
2. DSG 2 4 12
3. Schaakstad 5 4 12
4. Kameleon 1 4 11½
5. Ons Genoegen 2 4 11
6. WDC 2 3 11½
7. Zevenaar 3 3 9½
8. Eerbeek 2 10½
De stand in klasse 3G na ronde 4:
Klasse 3G Mp Bp
1. Doetinchem 2 7 16½
2. Aalten 6 13½
3. Velp 2 5 13½
4. Rokade 2 4 12
5. Gendringen 4 12
6. DSG 1 4 11½
7. Groenlo 2 9½
Groenlo – DSG 1: 1½ - 4½
Robbie had een goeie opening en kwam een kwaliteit voor. Zijn tegenstander echter, René Veerkamp, had een ijzersterke Loper die er voor zorgde dat Robbie zijn Torens niet kon verbinden. In het eindspel dreigde deze René zelfs nog te promoveren. Dit wist Robbie te voorkomen en remise was het resultaat.
Aan bord 2 speelde, eindelijk, René mee. Die hadden we al heel lang niet meer op clubavonden gezien. Zou hij het schaken verleerd zijn? Nee, dat is hij niet. Zowel René als zijn tegenstander hadden zich voorgenomen de partij in de aanval te beslissen.
Die van Groenlo dachten dat hun man de genadeklap zou uitdelen. Die kenden ons René dus niet. In een nogal gecompliceerd uitziende stelling deed ie een onnavolgbare zet die de hele verdediging van zijn tegenstander opblies. En nu maar hopen dat ie de resterende wedstrijden ook van de partij is.
Patrick speelde een solide partij. Er werd veel afgeruild en niemand had duidelijke winstkansen. Toen Patrick merkte dat hij niet meer helder zag welke stukken hij nog over had (hij miste een Toren die nog op het bord stond), bood hij maar remise aan.
Chiel speelde aan bord 4 tegen ene Pieter Breedijk die uitstraalde dat hij dacht een reïncarnatie van Euwe te zijn. Aanvankelijk leek het er op dat dit zo was. In een gesloten stelling wist hij zo gewiekst met zijn Paarden te dansen dat hiel een volle Toren kwijtraakte en volkomen verloren stond. Toen bleek deze Pieter niet Euwe te zijn, maar zijn neefje. Hij gaf in een overzichtelijk eindspel een Toren terug en mocht blij zijn dat Chiel met remise tevreden was en hem niet mat zette.
Paul, aan bord vijf, won, maar was niet blij met zijn partij. Zijn tegenstander speelde al vroeg in de partij een aangevallen Paard naar een veld (a5) waarop het geen kant meer uitkon. Met een stuk meer verloor Paul zijn scherpte en zo kon het gebeuren dat zijn tegenstander lang dacht dat hij taaie tegenstand bood. Toen dat gespartel Paul begon te vervelen, was het snel afgelopen.
Jan speelde op het hoogste niveau (op een podiumpje op een barkruk).
Bij de dertiende zet offerde hij een Loper, op de veertiende een Toren.
Dat werd niet aangenomen vanwege mat in 2.Daarna bleef zijn tegenstander in de verdrukking staan. Jan won drie pionnen terug, kwam vorstelijk te staan en vergat toen de zet uit te voeren die een mokerslag zou zijn geweest. Toen kon hij weer opnieuw beginnen. Maar op de 33ste zet offerde hij nu eens een Paard en dat pakte goed uit.k speelde een solide partij. Er werd veel afgeruild en niemand had duidelijke winstkansen. Toen Patrick merkte dat hij niet meer helder zag welke stukken hij nog over had (hij miste een Toren die nog op het bord stond), bood hij maar remise aan.