Dinsdagavond 28 november om
kwart voor acht brandde in het Seniorentrefpunt de strijd
tussen ons viertal en dat van Doetinchem los . Omdat Emile de honneurs van teamcaptain
mocht waarnemen , geeft hij hieronder de uitslagen door met enkele opmerkingen en
daar weer onder een mini-verslag van het strijdgewoel zelf .
bord 1 zwart : Wim Lenderink 7114646 - Emile Okel 8305891 (wit
) 0 – 1
bord 2 wit : Bram
Zaalmink 8632360 - Fons Leferink 7554668 (zwart
) 1 – 0
bord 3 zwart: Marije v.d. Hoff 8336251 – Steffen Brouwer 7583202 ( wit ) ½ –
½
bord 4 wit: Jan Berends – Frank vd Rijst 8322556 (zwart
) 1 – 0
Zodat de
totaaluitslag Doetinchem – Doesburg 2,5 - 1,5 is
geworden .
Bij het noteren
van de uitslagen gaf teamcaptain Marije v.d. Hoff van Doetinchem aan , dat van
hun speler Jan Berends zijn bondsnummer weliswaar ergens bekend was ,
maar niet bij het
opschrijven van de gegevens voor het uitslagenbriefje. Zij voegde
hieraan toe dat iets dergelijks nog nooit problemen had opgeleverd.
Dan even de
strijd zelf. Alle DSG –spelers hadden vooraf veel zin in de strijd en hun goede
humeur werd door de uitslagen niet aangetast . Van Fons was ik niet zeker, omdat ik hem
vooraf even begroette , maar ik hem tijdens de match kwijtraakte ,
waarschijnlijk omdat hij al vroeg puntloos vertrok en ik wellicht iets uit de koffie – automaat
aan het verwijderen was . Wij hopen dat Fons toch – ondanks zijn vertrek
met stille trom - enig plezier aan zijn optreden heeft beleefd .
Het enige dat ik van zijn
partij noteerde, was dat hij opende via dezelfde e2 – e4 fantasie – opstelling
die bij mij op het bord kwam, en in mijn geval gunstig uitwerkte . Helaas had Fons zwart
!
De vriendelijke teamcaptain Marije merkte over haar partij tegen
Steffen op, dat Steffen aan een nederlaag ontsnapt was.
Gelukkig voor hem en
ons, want de eindfase van
de derde partij , die van Frank, zag er niet echt lekker voor hem uit :
zijn koning werd toen net een beetje doodgedrukt door twee torens op de zevende rij .
Wel had Frank toch geen echt slechte avond gehad, zoals bleek ! Net toen ik
dacht dat het bij 1 – 3 voor Doetinchem zou blijven, kon ik mijn
tegenstanders loperpaar
halveren . Dat gaf, nadat ik de hele wedstrijd het initiatief had gehad, de
doorslag. Ik kreeg de zwarte koning in een gevangenkampje aan de zijkant
van het bord, waarna het mat
niet te keren bleek. Een draaglijke uitslag natuurlijk, die anderhalf tegen
tweeënhalf, maar ik denk dat ons bescheiden kwartet iets beter moet kunnen
spelen in het vervolg .
We zullen zien .