ASV 6 - DSG 2: 2½ - 3½

DSG 2 boekte op donderdag 7 november een mooie overwinning in Arnhem: ASV 6  werd met 2½ - 3½ verslagen. 

Bord 1: Jan Ravensteijn - Ahmet Babaoglan. Ik kwam beter uit de opening, maar verspeelde dat voordeel door op een mij onvoordelige afruil in te gaan. Toen ik een zet of vijf de zet miste die me duidelijk voordeel had kunnen brengen, was de stelling in evenwicht en bood ik remise aan. Dat weigerde mijn tegenstander en even later verdween hij voor de tweede keer met zijn telefoon. Daar maakte ik de wedstrijdleider opmerkzaam op. Die ging op zoek naar de dader, legde hem uit dat dit verboden was, gaf hem een waarschuwing, waarna Ahmet aan het bord verscheen, wat stukken omvergooide, waaronder zijn Koning, en verdween. Dit was een duidelijk geval van opgeven en zo won ik. 

Adri verloor aan bord 2 van Mahir.

Bord 3 : Joop Crooy - Rens Nuwenhoud, Na een voorzichtige opening van vooral zwart, waarin wel heel weinig ondernomen werd (zwart speelde e6, Pf6, Pc6 en g6) zag zwart een kleine combinatie over het hoofd waardoor wit een pion won. De strijd ging toen echt los. Wit kreeg een aardige aanval en stond iets beter. Dit ging echter heel lang duren en winst lag niet direct voor het grijpen. Alle teamleden waren al uitgespeeld. Met nog een paar minuten op de klok besloot ik na overleg met de teamleider om remise voor te stellen. Maar de tegenstander mocht geen remise aannemen omdat het team met 2 - 3 achterstand. Toch kwam er door een herhaling van zetten een remise tot stand. Dus 2½ - 3½  voor DSG. 

Bord 4:  Albert vanaf de zijlijn: Yunus speelde met zwart tegen Chris Zevenbergen, Ik heb natuurlijk niet alles gezien, maar ik zag wel een gedegen wedstrijd van hem. Hij speelde wel hoog spel, door met zijn dame een pion op a3 te slaan. Zijn tegenstander ging hierop jagen en had bijna succes, maar het liep goed af en Yunus won tijdens dit gevecht nog een loper. Daarna rondde hij het vakkundig af naar winst. 

Bord 5: Albert Lebbink - Peter Kappert. De wedstrijd ging lange tijd redelijk gelijk op, al gaf de computer na zet 10 steeds een licht voordeel voor wit. Zwart kreeg vrijpion op d3 en wilde die kost wat kost verdedigen, hetgeen een rare stelling bracht. Ik kon de pion slaan en toen stond ik ineens veel beter volgens de computer. (+ 6 ) Ik zag dat voordeel niet zo en na een aantal zetten bood mijn tegenstander remise aan. Na op de andere borden gekeken te hebben, nam ik dat aan.

Bord 6: Gerard Verstraete. Aan bord 6 speelde Gerard een lastige partij tegen een visueel gehandicapte.  Gerard (0) speelde met zwart tegen Hans Corbeel (1646). Hans opende met c4 om daarna zijn paard naar c3 te plaatsen. De Engelse opening! In het middenspel volgde een aanval van zwart met de koningin, het paard en de loper gericht op de witte koning. Hans verdedigde solide en wist deze aanval subliem af te slaan. Hierna volgde afruilen van stukken. Geen van de spelers wist de partij naar zich toe te trekken. Gerard bood na zet 24 remise aan. Na overleg tussen Hans en zijn teamleider werd dit geaccepteerd. Ieder een half puntje voor de geleverde inspanningen.

DSG 1 wint ook van Wageningen 2!

 

In de 2^e ronde van de SOS competitie, maandag 3 november, stond voor DSG 1 de thuiswedstrijd tegen Wageningen 2 op het programma. Het was de vraag of Wageningen zich kon revancheren op het, volgens de cijfers, kansloze verlies tegen de Toren 1 en of DSG 1 koers kon houden dan wel averij zou oplopen. Achteraf kan gezegd worden DSG 1 houdt koers maar spannend was het zeker.

In een partij tussen de teamleiders, zoals het hoort, kreeg ikzelf de mogelijkheid actief in de opening te opereren en greep die kans meteen. Alleen is er ergens rond zet 21 toch een spaak tussen de wielen gekomen. Terwijl ik al het punt telde, zwart leek kansloos passief te staan met een pion minder en twee paarden tegen twee van, actieve potentie, barstende lopers, koos zwart voor de actiefste voortzettingen en kon ik voor mijn gevoel opnieuw beginnen. Het witte voordeel leek, op een a-pionnetje extra na, verdampt. Maar het a-pionnetje extra was net voldoende om zwart op het verkeerde been te trekken. Een foute stukwinst leidde tot een vernietigend schaakje en DSG1 stond met 1-0 voor.

In de tussentijd was Chiel zijn vat op de partij verloren. Ergens was een stuk blijven hangen en met een toren tegen een toren en een paard plus een stuk of drie pionnen streed Chiel toch nog lang een kansloze strijd . Uiteindelijk moest hij met nog weinig tijd op de klok, de vlag strijken. 1-1 dus.

Helaas was inmiddels ook Fred de grip op de stelling kwijt. Gedwongen een kwaliteit te geven had hij nog ergens 3 tot 4 pionnen mee weten te pikken. Niet kansloos dus, maar de witspeler speelde het goed, opende wat lijnen en wist zijn toren en dame tot een tikkie–takkie om te vormen die Fred’s koning gezamenlijk de das omdeden. Goed gespeeld door wit, of heeft Fred iets verzuimd? We krijgen het nog te horen.

Daarna kon Jaap de 2-2 binnen varen. Ergens in de opening had wit een stuk geofferd, maar door goed spel van Jaap uiteindelijk niet meer teruggezien. Jaap speelde een eindspel met dame en twee paarden tegen dame en paard en wist het vakkundig af te wikkelen naar een kansloos eindspel voor wit. Gezegd moet worden dat wit de laatste 20 zetten, te lang doorspeelde, maar wel met nog maar 1 tot 20 seconden op de klok. Ook dat is een kunst op zich.

Met Robbie en Patrick nog aan het spelen begon zich toch langzaam de winst voor DSG af te tekenen.

Robbie had tot mijn verbazing, na een moeilijk ogend middenspel, een eindspel op het bord kunnen toveren met wellicht een minimaal voordeeltje. Een remise voorstel werd door Robbie resoluut geweigerd, terwijl ik, voordat Jaap wist te winnen, nog twijfelde aan de houdbaarheid van de stelling van Robbie. Aan de zijlijn lijkt buurman’s gras blijkbaar groener dan het vaak is.

Ondertussen had ook Patrick zijn partij weten te winnen. De pion die hij in de opening had veroverd was in het toreneindspel tot een storende factor in de witte stelling verworden. Een zwerende splinter die zich langzaam verder in het witte vlees boorde. Totdat hij op e2 stond en een vervelende loper op c3 de promotie / de kwaliteitswinst forceerde. 3-2 voor DSG!

En Robbie, gaan we hem nog vertellen dat remise genoeg is voor de teamwinst?
Dat heeft geen zin meer, Robbie staat ondertussen zeker niet slechter. Dan is remise geen optie meer in zijn brein. En het lukt Robbie, wederom, een gewonnen eindspel op het bord te zetten. Zonder haperen voerde hij het naar winst, als een echte eindspelspecialist. Top hoor.

Uiteindelijk een mooie 4-2 winst voor DSG 1, na een mooie zware strijd met Wageningen 2! De mosterd is in Doesburg gebleven!

Voor alle uitslagen KLIK HIER